Błędy szybkiej nowelizacji ustawy o OZE

Nie obowiązują więc taryfy gwarantowane – na które liczyli inwestorzy, przygotowując od kilku miesięcy swoje inwestycje. Wydawać by się mogło, że skoro nie ma taryf gwarantowanych to pozostaje chociaż net metering.

Czy rzeczywiście każdy kto podłącza mikro-instalację może liczyć na rozliczenie netto z zakładem energetycznym? Niestety nie do końca tak jest.

Podczas przygotowywania w szybkim tempie nowelizacji nie uwzględniono kilku istotnych zmian, które należało nanieść do jej treści, by zapisy były spójne.

Rozliczenie z tytułu różnicy między ilością energii elektrycznej pobranej z sieci a ilością energii elektrycznej wprowadzonej do tej sieci, w danym półroczu, może mieć miejsce między wytwórcą energii elektrycznej, o którym mowa w:

– art. 4 ust. 1 (Wytwórca energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w mikroinstalacji będący osobą fizyczną niewykonującą działalności gospodarczej)

– art. 19 ust. 1 (Wytwórca energii elektrycznej z biogazu rolniczego w mikroinstalacji oraz wytwórca biogazu rolniczego, będący osobami fizycznymi wpisanymi do ewidencji producentów)

– art. 41 ust. 1 pkt 3, (Wytwórca będący przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, pod warunkiem że energia elektryczna została wytworzona w tej mikroinstalacji po raz pierwszy po dniu wejścia w życie rozdziału 4.)

a sprzedawcą zobowiązanym i odbywa się na podstawie umowy sprzedaży energii elektrycznej.

Problem polega na tym, że art. 41 ust 1 pkt 3 nie wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2016.

Jaki jest efekt? Inwestor będący przedsiębiorcą nie może korzystać z net meteringu. Takie zapętlenie przepisów to pierwszy ujawniony błąd przygotowywanej bardzo szybko nowelizacji, o którym informują nas inwestorzy, którym odmówiono rozliczeń netto. Jak wynika z analizy tekstu nowelizacji i ustawy o OZE odmowa decyzji ma podstawę prawną.